Οι εκλογές!

Όλοι γνωρίζουν ότι οι εκλογές δεν προαναγγέλλονται σχεδόν ποτέ πριν… την ώρα τους, δηλαδή πριν από τη στιγμή που θα αποφασίσει για τον χρόνο διεξαγωγής τους ένα και μοναδικό πρόσωπο, ο πρωθυπουργός. Είναι δεδομένο ότι πολλές φορές οι προθέσεις του «ενός και μοναδικού» ανατρέπονται από τα γεγονότα και μάλιστα εν μια νυκτί.

Το παράδειγμα του κ. Τσίπρα είναι χαρακτηριστικό, αφού όταν έχασε τις ευρωεκλογές αποφάσισε μέσα σε δύο ώρες την άμεση διενέργεια εθνικών εκλογών «για να μη χαθεί η μπάλα», και σωστά έπραξε, γιατί έτσι πήρε 32%, ενώ αν περίμενε όλο το καλοκαίρι, το πιο πιθανό είναι ότι το ποσοστό του θα είχε καταρρεύσει. Ενα άλλο παράδειγμα είναι αυτό του κ. Σημίτη, ο οποίος σχεδίαζε να κάνει εκλογές πριν από την πτώση του Χρηματιστηρίου, που είχε ήδη ξεκινήσει, το φθινόπωρο του 1999, αλλά ο μεγάλος καταστροφικός σεισμός που έπληξε τότε την Αθήνα τον καθυστέρησε για τέσσερις μήνες.
Η αναφορά στα παραπάνω γίνεται όχι γιατί το πιο πιθανό σενάριο είναι να προσφύγει ο κ. Μητσοτάκης σε εκλογές το φθινόπωρο, προσωπικά πιστεύω το αντίθετο, μια και θεωρώ ότι αυτό δεν το θέλει ούτε ο ίδιος. Ο πρωθυπουργός είναι ένας πολιτικός που μπορεί να κοιτάζει -όπως είναι φυσικό για όλους τους ανθρώπους- τι τον συμφέρει, αλλά ταυτοχρόνως έχει αποδείξει ότι διαθέτει ισχυρή αίσθηση του πολιτικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Ετσι, άλλωστε, οδηγήθηκε πριν από περίπου πέντε χρόνια και στην ηγεσία του κόμματός του, κόντρα στις προβλέψεις των πάντων, στην αρχή τουλάχιστον. Επαιξε το χαρτί του μοναδικού, κανονικού πολιτικού αντιπάλου του κ. Τσίπρα και προφανώς αποδείχτηκε στην πράξη ότι αυτός ήταν και ο μόνος που μπορούσε.

Μπορεί λοιπόν και τώρα να αντιλαμβάνεται ότι στη μετά κορωνοϊό εποχή -που όλοι ελπίζουμε ότι θα επανέλθουμε μετά τους μαζικούς εμβολιασμούς το καλοκαίρι- η κοινή γνώμη θέλει ηρεμία και η αγορά να «πέσει με τα μούτρα στη δουλειά», αυτό, όμως, δεν αποκλείει να στηθούν κάλπες το φθινόπωρο. Η πολιτική είναι… πολιτική και αν έχει έρθει η ώρα για μια εκλογική αναμέτρηση, δεν θα διστάσει, θα την κάνει. Και αν θεωρήσει ο ίδιος ότι έτσι μπορεί ανενόχλητα να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, με μία εκ νέου ισχυρή λαϊκή εντολή, σαφώς και θα το πράξει.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο πολιτικός του αντίπαλος, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα χάσει τις εκλογές, φρόντισε να κάνει ό,τι και το 1989 ο αείμνηστος Μένιος Κουτσόγιωργας κατ’ εντολή του Παπανδρέου, έναν νόμο (τύπου) απλής αναλογικής, ο οποίος διέλυσε για μισό χρόνο τη χώρα μέχρι να βγει κυβέρνηση -η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη-, η οποία στο τέλος έπεσε από την ψήφο ενός βουλευτή.

Οι συνθήκες, όμως, που θα επικρατούν το φθινόπωρο δεν είναι καθόλου δεδομένες, θα έλεγα ότι αν έπρεπε να δώσει κάποιος ποσοστά για το ποια εικόνα θα έχει η χώρα και κατ’ επέκταση του αν με βάση την εικόνα αυτή θα πάει σε εκλογές, αυτή την ώρα είναι σχεδόν μοιρασμένα στη μέση.

Σε κάθε περίπτωση και μέχρι τον Αύγουστο, εφόσον πάνε καλά οι εμβολιασμοί, ο τουρισμός πρωτίστως και γενικά η οικονομία, το σενάριο των εκλογών του φθινοπώρου θα είναι πάντα στο μενού της πολιτικής ατζέντας (άσε που είναι και αγαπημένο θέμα των media). Και θα δημιουργεί και τις ανάλογες παρενέργειες στα κόμματα της αντιπολίτευσης, νευρικότητα, εσωτερικές κινήσεις και διεργασίες, ίσως και υποχρεωτικές εκεχειρίες μέχρι να δούμε τι θα γίνει.

ΥΓ.: Διάβασα την προχθεσινή ατάκα της κυρίας Γεννηματά στη Βουλή, ότι «σιγοβράζει το αίτημα προοδευτικής διακυβέρνησης στην κοινωνία», αλήθεια μπορεί να μας εξηγήσει καλύτερα τι εννοεί και ποιους περιλαμβάνει η διακυβέρνηση (που σιγοβράζει!) με τον όρο «προοδευτική»;

 Τάσος Καραμήτσος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ