«Ιερά τέρατα» και… σκέτα «τέρατα»!

Του Θανάση Κ. 

Από αλλού περίμεναν τον εξευτελισμό της η Αριστερά (και η Πρόοδος) στην Ελλάδα – κι από αλλού της ήλθε…

Από τη μια πλευρά ο “δικαιωματισμός” της – δηλαδή η ευκολία να υιοθετήσει οποιαδήποτε καταγγελία για “βιασμό”, για “σεξουαλική παρενόχληση”, για “βίαιη συμπεριφορά” – επιβάλλει ότι πάντα όταν καταγγέλλεται ένα “άνδρας-αφέντης” από μια γυναίκα, ο καταγγελλόμενος είναι αυτόματα “ένοχος”! Ακόμα κι αν δεν μπορεί πια να δικαστεί!

Από την άλλη πλευρά, όμως,  στο χώρο της Τέχνης – του Θεάτρου και όχι μόνο – οι “παρενοχλήσεις”, οι “βιασμοί”, ακόμα και οι αποπλανήσεις ανηλίκων – ήταν επί δεκαετίες πασίγνωστη ρουτίνα!

Εδώ όμως, δηλαδή στο “χώρο της Τέχνης”, δεν υιοθετούν τις καταγγελίες! Διότι – αλίμονο – οι μεγάλοι πρωταγωνιστές αυτών των σκανδάλων είναι εμβληματικές προσωπικότητες της ίδιας της Αριστεράς!

Εδώ ξαφνικά ανακάλυψαν το “τεκμήριο της αθωότητας”, τρομάρα τους!

Για να βγάλουν λάδι, ή για να “ρίξουν στα μαλακά” τους “ατακτούληδες” “συντρόφους” τους…

* Όταν πριν μερικά χρόνια αποκαλύφθηκε η “ανάρμοστη συμπεριφορά” του τότε Πρέσβη της Βενεζουέλας κατά ελληνίδων μελών του προσωπικού του, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ανοικτή προσπάθεια να το συγκαλύψει…

Κι ας ήταν οι θιγόμενες μέλη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ (και, μια τουλάχιστον, κόρη στελέχους του!) Τέτοια ξευτίλα…

Όταν αντίθετα η κα. Μπεκατώρου κατήγγειλε τον προ 23 ετών “βιασμό” της από στέλεχος της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλη η κουστωδία των “δικαιωματιστών” έσπευσαν να υιοθετήσουν τις κατηγορίες – οι οποίες δεν μπορούσαν καν να “εκκαθαριστούν” στη Δικαιοσύνη, αφού το αδίκημα είχε παραγραφεί! (Και ο καταγγελλόμενος είναι παλαιό μέλος της ΝΔ…)

Εδώ “τεκμήριο της αθωότητας” προφανώς ΔΕΝ υπήρχε, κατά τη γνώμη τους.

Οι γυναίκες έπρεπε να βρουν το θάρρος να μιλήσουν!

Έστω και μετά παρέλευση 23 ετών!

Έστω και για παραγεγραμμένα εγκλήματα.

Και μακάρι να την ακολουθήσουν κι άλλες! Να καταγγείλουν κι αυτές όλες τις παρενοχλήσεις και τις κακές συμπεριφορές που τους επιφύλαξαν “εξουσιαστικοί άνδρες”…

Αυτό ήταν το “αφήγημα της Αριστεράς” πλέον…

* Και τότε άνοιξε ο “ασκός του Αιόλου”.

Και την πήρε (την Αριστερά) και τη σήκωσε!

Διότι άρχισαν να μιλάνε κι άλλες κυρίες για όσα είχαν υποστεί – στο χώρο του Ελληνικού Θεάτρου, αυτή τη φορά!

Κι εδώ άρχισαν να καταγγέλλονται πρόσωπα-σύμβολα της Αριστεράς!

Με πράγματα ακατανόμαστα...

Όμως αυτή τη φορά, ξαφνικά, οι “ακραιφνείς φεμινιστές” της Αριστεράς (ου μην αλλά και της “Προόδου”) μετατράπηκαν ξαφνικά σε απολογητές των “ιερών τεράτων” που θίγονται ανοικτά πλέον – τι θίγονται; διασύρονται κανονικά!

Και μόνη τους παρηγοριά ότι ένας εκ των καταγγελλομένων είναι “επιλογή της τωρινής κυβέρνησης” για ανώτατη κρατική θέση στο χώρο του Θεάτρου, αλλά κι αυτός από την “Πρόοδο” προέρχεται…

Μόνο που η ίδια η Αριστερά δεν είχε καμία αντίρρηση στο διορισμό του…

Άλλη παρηγοριά των “προοδευτικών” είναι πως ένα καταγγελλόμενο πρόσωπο – που παραδέχθηκε ότι έκανε… “τηλεφωνικό σέξ” με μαθήτριά του ηθοποιό γιατί είναι… “παλαιάς κοπής άνδρας” (παλαιάς κοπής “αυνάνας” είναι – αλλά τέλος πάντων) είναι, λέει, κι αυτός “δεξιός”!

Ξεχνάνε ότι ο περί ου ο λόγος “παλαιάς κοπής…” συγκυβέρνησε με το ΣΥΡΙΖΑ!

Τι τα θέλετε;

Ο χώρος του Ελληνικού Θεάτρου… ζέχνει!

(Δεν “μυρίζει” απλώς – ζέχνει…)

* Κι όταν πάρουν φόρα γυναίκες και άνδρες που υπέστησαν τα πάνδεινα και αρχίσουν να μιλούν – έτσι δεν τους “παρότρυναν” μέχρι σήμερα; – δεν θα μείνει τίποτε όρθιο!

Το πρόβλημα με την Αριστερά (και την Πρόοδο) είναι ότι οι περισσότεροι “σκανταλιάρηδες” είναι δικοί της! Δηλωμένοι και με τη βούλα!

Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι και τα “ιερά τέρατα” της Αριστεράς στο χώρο του Θεάτρου και των Τεχνών πολύ συχνά ήταν απλώς… “τέρατα”!

Την ανηθικότητά τους και τα ανομήματά τους – κι όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη “γενετήσια” συμπεριφορά – όλοι οι “παροικούντες στην Ιερουσαλήμ” τα γνώριζαν εδώ και χρόνια. Αλλά κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει…

Γιατί ήταν τα “ιερά τέρατα” της Αριστεράς!

* Το ποιοί ήταν αναμεμιγμένοι στη στυγερή δολοφονία της τραγική Ελένη Παπαδάκη το 1944, είναι γνωστό. Αλλά ποτέ δεν συζητήθηκε δημόσια.

Τους αχρείους πρωταγωνιστές εκείνου του εγκλήματος εξακολουθούμε να τους βλέπουμε (σε παλαιές ταινίες), “άσπιλους και αμόλυντους” κι ας έχουν περάσεις δεκαετίες από την στιγμή που έφυγαν από τη ζωή αυτή.

Μπήκαν στην “Κολυμβήθρα του Σιλωάμ” – δηλαδή την Αριστερά – και… “εξαγνίστηκαν”!

* Τους σύγχρονους πρωταγωνιστές σκαφάτων σκανδάλων με κοκαΐνες και ροζ κυκλώματα “μοντέλων” στη Μύκονο, εξακολουθούν να τους προβάλλουν ως “αριστερούς” και “προοδευτικούς” αστέρες.

Και κατά τα άλλα καλούν τα “θύματα παρενόχλησης” να μιλήσουν!

Που πάς, ρε Καραμήτρο;

* Πριν ένα χρόνο περίπου, ακτιβιστής από “συλλογικότητα” της εξωκοινοβουλευτικές Αριστεράς δολοφονήθηκε από τη “σύντροφό” του.

Η ίδια υποστήριξε ότι την έδερνε συνεχώς και αναγκάστηκε να τον σκοτώσει!

Η υπόθεση κουκουλώθηκε ταχύτατα…

Στην κηδεία του “ανυπότακτου” αγωνιστή οι σύντροφοί του με σηκωμένες της γροθιές έψελναν: “Πέσατε θύματα αδέλφια εσείς”,,,

Αν δεν ήταν δικός τους, θα είχαν αναγάγει σε “ηρωϊδα-σύμβολο” αυτήν που τον σκότωσε!

Αλλά επειδή ήταν δικός τους, όλα αυτοί οι… “ημι-πιστιρικάδες” της αριστερής παραβατικότητας έκαναν σύμβολο τον “φαλλοκράτη” – που έπεσε σε ζόρικο “θύμα” και το πλήρωσε με τη ζωή του!

Οι άνθρωποι διέβησαν τον… Ρουβίκωνα της Λογικής και της Ηθικής και της Αξιοπρέπειας…

* Κάθε χρόνο καταγγέλλονται περί τους 4,5 χιλιάδες βιασμούς στην Ελλάδα!

Πραγματικοί βιασμοί-ιατροδικαστικά επιβεβαιωμένοι οι περισσότεροι…

Όχι προς 24ετίας! Τωρινοί...

Ποτέ στα θύματά τους δεν συμπαραστάθηκαν μεγάλα ονόματα, ούτε μπήκαν σε “μέγαρα” της εξουσίας για να τους εκφράσει τη συμπαράσταση της η Πολιτεία…

Πολλά απ’ αυτά είναι θύματα λαθρομεταναστών.

Το 15χρονο κοριτσάκι η της Πάρου είναι ίσως η πιο γνωστή και πιο τραγική περίπτωση…

Γι’ αυτήν και την οικογένειά της η Αριστερά και η Πρόοδος δεν εξέφρασε ποτέ την συμπαράστασή της…

* Η Αριστερά ανακάλυψε (εκ των υστέρων) και κάτι σωστό…

Πολύ σωστό:

Πως όταν υπάρχει μια καταγγελία, πρέπει να διερευνηθεί η αλήθεια των καταγγελλομένων. Όχι να τα καταπίνουμε αμάσητα! Όχι να καταδικάζεται ο φερόμενος ως “αυτουργός” αναπολόγητος…

Πρέπει να διερευνηθεί γιατί ξαφνικά τον καταγγέλλουν…

Είναι το “δίκιο” που τις (ή τους) πνίγει;

Ή μήπως είναι μια προσπάθεια σπίλωσης ενός “άξιου λειτουργού” της Τέχνης…

Ή μήπως είναι εκδίκηση για ένα “παλαιό έρωτα χωρίς ανταπόκριση”…

Ή μήπως είναι όλα αυτά μαζί – υπάρχει δηλαδή το αδίκημα, αλλά υπάρχουν και ιδιοτελή κίνητρα για την αποκάλυψή του…

Όλα αυτά πρέπει να ψάχνονται σε κάθε καταγγελία!

Αλλά ακριβώς αυτό: Σε ΚΑΘΕ καταγγελία!

Όχι μόνο στις καταγγελίες κατά αριστερών – και τους υπόλοιπους να τους τρώει η μαρμάγκα.

Οι κανόνες πρέπει να ισχύουν για όλους!

Αλλά τώρα που το ανακάλυψε αυτό η Αριστερά είναι κάπως αργά…

Τώρα που παρότρυνε όλα τα θύματα πάσης φύσεως παρενόχλησης να βγουν και να μιλήσουν, έχουν πάρει φόρα πολλές (και πολλοί) να διακηρύξουν το δικό τους …MeToo!

Κι όλο το “Πάνθεον” των “ιερών τεράτων” της Αριστεράς, κινδυνεύει να διασυρθεί!

Ας πρόσεχαν! Δεν έχουν ακούσει πως

“όποιος σπέρνει ανέμου θερίζει θύελλες”;

ΥΓ.1 Παρεμπιπτόντως, πίσω από τις καταγγελίες που έρχονται σήμερα στο φως υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας. Αλλά υπάρχουν και κάμποσες “μισές αλήθειες”. Όπως υπάρχουν και αρκετά ολόκληρη ψέματα. Το τι ισχύει και τι όχι, οφείλει να διερευνηθεί. Αλλά όταν πρόκειται για παραγεγραμμένο αδίκημα δεν μπορεί να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη. Και μένει η ρετσινιά…

Κι έτσι όμως, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Και κινδυνεύει να σαρωθεί όλο το “σταρ σύστεμ” μιας ξοφλημένης Αριστεράς ακραίας και λιγούρικης.

Και μαζί όσοι τους “τιμάνε” κι όσοι τους εκτιμάνε…

Βαράτε βιολιτζήδες!

ΥΓ.2 Πληροφορούμε τις “ενδιαφερόμενες”, ότι οι άνδρες
“παλαιάς κοπής”:

–Πρώτον, ήξεραν πότε η “άρνηση” σήμαινε ξεκάθαρη απόρριψη και πότε ήταν σήμα να επιμείνουν κι άλλο…

–Δεύτερον, οι άνδρες “παλαιάς κοπής” ποτέ δεν έπαιρναν αυτό που ήθελαν με το ζόρι! Όσοι το έκαναν δεν ήταν “παλαιάς κοπής” ήταν καθάρματα! Κι όπου τους έβρισκαν οι “παλαιάς κοπής” (ακόμα και στις φυλακές) τους “περιποιούνταν” δεόντως,

–Τρίτον, κανείς άνδρας παλαιάς κοπής δεν…”αυνανιζόταν” τηλεφωνικώς!

Όσους το έκαναν, τους ονόμαζαν, οι υπόλοιποι: “μαλάκες”, όχι άντρες!   

–Τέταρτον, όταν υπήρχαν άντρες και γυναίκες “παλαιάς κοπής” ο (μη συναινετικός) τηλεφωνικός αυνανισμός ήταν “αδύνατος”. Γιατί η κυρία στην άλλη άκρη της γραμμής το έκλεινε πάραυτα.

Φαίνεται ότι έλειψαν πια και οι άντρες και οι γυναίκες “παλαιάς κοπής”!

Μήπως πρέπει να αναζητήσουμε ξανά εκείνα τα στέρεα πρότυπα;

 www.dailypost.gr/