Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

Μαθήματα από την εισβολή στην Ουκρανία


Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, με τη μαζική εισβολή ρωσικών στρατευμάτων όχι μόνο στους αποσχιστικούς θυλάκους του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ αλλά σε ολόκληρη τη χώρα, ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου διεθνώς και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την αρχιτεκτονική ασφαλείας του πλανήτη.

Όταν η Ρωσία, ένα από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δηλαδή ένας από τους βασικούς πυλώνες της παγκόσμιας τάξης, αμφισβητεί με την πολεμική εισβολή της το απαραβίαστο των συνόρων –μια απαράβατη αρχή του διεθνούς δικαίου–, τότε τρίζουν τα θεμέλια πάνω στα οποία βασίζεται ο σύγχρονος κόσμος.

Είναι μια στάση που δείχνει τον δρόμο της αυθαιρεσίας στις διεθνείς σχέσεις και ανοίγει τις ορέξεις κάθε επίδοξου τυράννου. Να μην ενδιαφέρεται για το διεθνές δίκαιο και να επιβάλλει τις επιθυμίες του βασιζόμενος στην ισχύ των όπλων του.

Ο κ. Πούτιν επιχείρησε να

δικαιολογήσει την εισβολή παρουσιάζοντας στο διάγγελμά του ένα αφήγημα που σβήνει από τον χάρτη την Ουκρανία και ξαναγράφει την Ιστορία σύμφωνα με τις επιθυμίες του. Υποστηρίζει ότι η κρατική αυτή οντότητα ήταν ένα λάθος που δημιουργήθηκε από τον Λένιν και τους Μπολσεβίκους.

Ωστόσο, εκφράζει την ανησυχία του για την επέκταση του ΝΑΤΟ έως τα σύνορα της χώρας του, θυμίζοντας ότι η Δύση αθέτησε την υπόσχεση που είχαν δώσει στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ο Χέλμουτ Κολ και ο Τζέιμς Μπέικερ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης για τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς.

Η Ελλάδα, εκτός από συμμαχίες και ισχυρή οικονομία, πρέπει να διατηρεί πάντα μια στιβαρή στρατιωτική μηχανή για να μπορεί μόνη της να αποτρέψει τα φιλόδοξα σχέδια κάθε επίδοξου εισβολέα.

Αν και η ταπεινωτική στάση των ΗΠΑ και της Ευρώπης απέναντι στη Ρωσία μετά το 1990 είναι ένα ζήτημα υπαρκτό που θα έπρεπε να το είχε διαχειρισθεί με άλλο τρόπο η Δύση, εντούτοις η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θα έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα για τον Πούτιν. Το ΝΑΤΟ θα ισχυροποιήσει στο έπακρον πλέον τις χώρες-μέλη του που βρίσκονται κοντά στη Ρωσία –όπως την Πολωνία και τη Ρουμανία– ενισχύοντας την ανασφάλεια της ρωσικής πλευράς.

Πάντως, η στάση του Πούτιν απέναντι στην Ιστορία θυμίζει σε εμάς έντονα τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο οποίος αποκηρύσσει τη Συνθήκη της Λωζάννης που ορίζει τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας, θεωρώντας τη ένα λάθος του Κεμάλ. Ενώ συγχρόνως επικαλείται κάποια άλλα άρθρα της ίδιας Συνθήκης, τα οποία θεωρεί βολικά για τα συμφέροντά του, για να θέσει θέμα κυριαρχίας ελληνικών νησιών του Αιγαίου όπου είναι εγκατεστημένα ελληνικά στρατεύματα.

Επιπλέον, ενώ η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προκάλεσε παγκόσμια θύελλα, επί της ουσίας η χώρα παραμένει αβοήθητη και μόνη απέναντι στον Ρώσο εισβολέα. Ευρώπη και ΗΠΑ συμφώνησαν σε κάποιες οικονομικές κυρώσεις κατά της Μόσχας, αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να βοηθήσει στρατιωτικά τους Ουκρανούς να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα. Αλλά και οι κυρώσεις που αποφασίσθηκαν θα έχουν αμφίβολη αποτελεσματικότητα, αφού οι χώρες που βασίζονται στο ρωσικό φυσικό αέριο (π.χ. Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία) φρόντισαν να τις «νερώσουν» για να μη θυμώσει η Μόσχα και τους κόψει τη ροή.

Η στάση αυτή περνάει ένα σοβαρό μήνυμα για την Ελλάδα. Αν και η Τουρκία δεν είναι Ρωσία, ενώ η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., εντούτοις γίνεται σαφές ότι σε μια ενδεχόμενη σύρραξη στο Αιγαίο κάποιοι σύμμαχοί μας ίσως βάλουν πάνω απ’ όλα τα εθνικά τους συμφέροντα και τις οικονομικές σχέσεις τους με την Τουρκία. Η Ελλάδα, εκτός από ισχυρές συμμαχίες και ισχυρή οικονομία, πρέπει να διατηρεί πάντα μια στιβαρή στρατιωτική μηχανή για να μπορεί μόνη της να αποτρέψει τα φιλόδοξα σχέδια κάθε επίδοξου εισβολέα. Και να μη βασίζεται στο ότι κάποιος άλλος θα πολεμήσει γι’ αυτήν.

Πικρή υπενθύμιση: Η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 δεν οδήγησε στη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας. Η Αγκυρα παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ παρά το ότι εμφανίζεται ως μια προκλητική αναθεωρητική δύναμη στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ διατηρεί στενές οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και τις ΗΠΑ. Και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να κατέχει με τα στρατεύματά της το 30% της Κύπρου.

 Νότης Παπαδόπουλος-Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά