Το ταλαιπωρημένο 62%

Το ξέρουμε όλοι πόσο αρέσουν σε εμάς τους Ελληνες τα παραμύθια. Οπως ξέρουμε και πόσο εύκολα σπεύδουμε συχνά-πυκνά να ερμηνεύουμε σύμφωνα με τις επιθυμίες μας ακόμη και άσχετα γεγονότα και καταστάσεις. Το δόγμα του «κίτρινου Τύπου» πως «αν οι απόψεις μας δεν συμφωνούν με τα γεγονότα, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα» αποτελεί συχνά τον κανόνα για πολλούς. Και τελευταίο θύμα αυτού του κανόνα είναι εκείνο το δύσμοιρο 62% του δημοψηφίσματος που τελικά κατάντησε κάτι σαν περιουσιακό στοιχείο που οι διαζευχθέντες τσιπραϊκοί και λαφαζανικοί διεκδικούν ο καθένας για λογαριασμό του.
Φυσικά για την περίπτωση ισχύει το γνωστό ότι «δυο γάιδαροι μάλωναν σε ξένο αχυρώνα». Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε. Στα μπάσταρδα ερωτήματα μπάσταρδες απαντήσεις παίρνεις. Ας έβαζαν, αν τολμούσαν, ως
ερώτημα το «ευρώ ή δραχμή» ή το «ναι σε νέο Μνημόνιο ή όχι» για να ξέρει και ο πολίτης τι απάντηση να δώσει. Αλλά να λέει το 62% «όχι σε ένα σχέδιο μέτρων που έχει αποσυρθεί» και να αποφαίνεται ο Τσίπρας ότι αυτό το 62% τον εξουσιοδότησε να κάνει νέα διαπραγμάτευση και να υπογράψει ένα σκληρότερο πρόγραμμα σημαίνει πως ή μας θεωρεί ηλιθίους ή διακατέχεται από επικίνδυνες για την ψυχική ισορροπία του ψευδαισθήσεις.
Αλλωστε, καμιά σημασία δεν έχουν πια οι όποιες αλχημείες επιχειρούν να τσουβαλιάσουν τις ψήφους των χρυσαυγιτών, των λαφαζανικών, του ΚΚΕ αλλά και άλλων και να τις εκχωρήσουν στον οιονδήποτε. Γιατί από το δημοψήφισμα και μέχρι τώρα έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι και πάμε σε εκλογές με τον λαό να αγωνιά για το μέλλον του και να θέλει να ακούσει πέντε σοβαρά λόγια για τις προοπτικές και τις δυνατότητες που υπάρχουν. Τι φαντασιώνεται ο καθένας ή με ποιες ψευδαισθήσεις ζει, λίγο τον απασχολεί. Και καλό θα είναι να το καταλάβουν αυτό οι διεκδικούντες την ψήφο των πολιτών. Ούτε στον Ιανουάριο, ούτε στον Απρίλιο, ούτε καν στον Ιούλιο είμαστε. Κι ας μη γελιέται ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός. Ποτέ άλλοτε κόμμα δεν έβλαψε τόσο πολύ τον τόπο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και ποτέ άλλοτε πολιτικό ίνδαλμα δεν αποκαθηλώνεται προτού καλά καλά μεσουρανήσει.
ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ-Έθνος