Οτι δεν τρέχει τίποτα;
Οταν προσπάθησαν να κλείσουν κανάλια κι εφημερίδες, όταν άσκησαν ανυπόστατες διώξεις, όταν εξαπέλυαν πιέσεις και εκβιασμούς, όταν απέκλειαν όσους δεν γούσταραν, τι περίμεναν;
Οτι μετά θα φύγουν όρθιοι κι από την πόρτα;
Οταν είχαν βυθίσει την αντιπαράθεση στον βούρκο της διαβολής και της καχυποψίας, όταν έκαναν σημαία τους «τη διαφθορά των άλλων», όταν έστηναν ανυπόστατες καταγγελίες για το παραμικρό, τι πίστευαν;
Οτι δεν θα υπάρχει δεύτερο ημίχρονο;
Δεν ξέρω αν ήταν τόσο αφελείς αλλά μόνοι τους άνοιξαν την
πόρτα του φρενοκομείου. Και τώρα θερίζουν ό,τι αστόχαστα έσπειραν.
Ούτε θυμάμαι πόσες φορές το έχω γράψει. Οταν μετατρέπεις την πολιτική σε κακόγουστη κλωτσοπατινάδα, ο καβγάς δεν σταματάει όταν αποφασίσεις εσύ να κλείσεις τον διακόπτη. Πρέπει να τον κλείσει κι ο άλλος.
Ακόμη και μετά την πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» λέγαμε ότι «ο Τσίπρας είχε μια ευκαιρία να κλείσει πολιτικά το θέμα (…) Δεν το έκανε όμως. Και δυστυχώς θα το κουβαλάει» («Αφέλειες», «ΤΑ ΝΕΑ», 10/6).
Δεν το επικαλούμαι για δικαίωση. Αλλά για υπόμνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας προσωπικά είχαν δώδεκα μήνες στη διάθεσή τους να αποστασιοποιηθούν από τη σκοτεινή πλευρά τους, να αναγνωρίσουν λάθη, να αποκαταστήσουν αστοχίες.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο όμως νόμισαν ότι δεν θα βρουν μπροστά τους το παρελθόν τους. Οτι δεν θα τους κυνηγήσει. Οτι κύριοι ήλθαν και κύριοι φεύγουν.
Αποδεικνύεται ότι έκαναν λάθος. Υποτίμησαν το φιλότιμο όσων βρέθηκαν στο στόχαστρό τους κι υποβάθμισαν τις πληγές που άφησαν πίσω τους. Τρώγονται με τον Σαμαρά ή με το ΚΙΝΑΛ αλλά αυτοί τα έβαλαν μαζί τους.
Κακά τα ψέματα, η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θεωρήθηκε τραυματική από ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Και προφανώς το τραύμα δεν επουλώθηκε το βράδυ της εκλογικής τιμωρίας.
Δεν άκουσαν όταν έπρεπε. Δεν ανησύχησαν όταν χρειάστηκε. Δεν προβληματίστηκαν όσο ήταν καιρός.
Αλλά ο εαυτός σου πάντα σε κυνηγάει. Τώρα παραπονιούνται για το κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Καθυστερημένα αλλά τους καταλαβαίνω.
Αν τους πειράζει όμως το κλίμα στο βουνό μπορούν να πάνε θάλασσα.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ
Επειδή παρακολουθώ την εναγώνια προσπάθεια πρώην υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την Αυγή να προσπαθούν να μας πείσουν ότι η αναφορά του εγγράφου " foreign officials" αφορά πρώην υπουργούς και πρωθυπουργούς ας ανατρέξουν στον ορισμό που καθαρά και αναλυτικά επεξηγεί το αντίστοιχο άρθρο :15 U.S. Code § 78dd–1:
ΑπάντησηΔιαγραφή(f)DefinitionsFor purposes of this section:
(1)
(A)The term “foreign official” means any officer or employee of a foreign government or any department, agency, or instrumentality thereof, or of a public international organization, or any person acting in an official capacity for or on behalf of any such government or department, agency, or instrumentality, or for or on behalf of any such public international organization. Για να βοηθήσουμε τους αγράμματους Συριζαίους πολιτικούς η μετάφραση του άρθρου Α
αναφέρει:Ο όρος «αλλοδαπός υπάλληλος» σημαίνει κάθε αξιωματικό ή υπάλληλο αλλοδαπής κυβέρνησης ή οποιουδήποτε τμήματος, οργανισμού ή οργάνου αυτού, ή δημόσιου διεθνούς οργανισμού, ή οποιοδήποτε πρόσωπο ενεργεί υπό επίσημη ιδιότητα ή για λογαριασμό οποιασδήποτε τέτοιας κυβέρνησης ή υπηρεσίας , πρακτορείο ή όργανα, ή για ή για λογαριασμό οποιουδήποτε τέτοιου δημόσιου διεθνούς οργανισμού.
(B)For purposes of subparagraph (A), the term “public international organization” means—
(i)an organization that is designated by Executive order pursuant to section 288 of title 22; or
(ii)any other international organization that is designated by the President by Executive order for the purposes of this section, effective as of the date of publication of such order in the Federal Register.
(2)
Οι διαπιστώσεις του αρθρογράφου είναι πέρα για πέρα σωστές. Όμως όταν τις γράφει ο Πρετεντέρης νομίζω ότι το μόνο που καταφέρνει είναι να συσπειρώσει κάποιους από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και να δώσει σε κάποιους άλλους δίκιο που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφή