Η εντύπωση που σχημάτισα εγώ είναι ότι όλα ξεκίνησαν από μια παρεξήγηση
λόγω της χαρακτηριστικής άγνοιας του προσώπου: ο Τσίπρας θεώρησε τη
μικρότητά του ως μεγαλείο, η Ν.Δ. τον πήρε στο ψιλό, εκείνου του
ερεθίστηκε η λεγόμενη δημοκρατική ευθιξία του, με αποτέλεσμα να
ακολουθήσει ένας μικρός χαμός – προθέρμανση, ενδεχομένως, για τον
χειμώνα που έρχεται. Αφορμή στάθηκε η αφ’ υψηλού αναφορά του προέδρου
του ΣΥΡΙΖΑ στο ηγετικό κύρος του (ο ίδιος προτιμά να το λέει «κύρος
ηγεσίας»), το οποίο δεν μπορεί να τεθεί στη δοκιμασία της εκλογής από τη
βάση του κόμματος – μη δώτε το άγιον τοις κυσίν! Στο αιχμηρό σχόλιο της
Ν.Δ. για την υπεροψία του τέως πρωθυπουργού, ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε με μια
πρωτοφανούς υστερίας ανακοίνωση. Την παραθέτω αυτούσια και εσείς
κρίνετε:
«Ο κ. Μητσοτάκης καλό είναι να μη μας θυμίζει τον τρόπο εκλογής του, γιατί για να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. χρειάστηκε να συνωμοτήσει με τον κ. Σαμαρά ώστε να οδηγήσει την πρώτη ψηφοφορία σε φιάσκο και να αποτρέψει τη βέβαιη τότε εκλογή του κ. Μεϊμαράκη. Επίσης, αν ποτέ καταφέρει να
«Ο κ. Μητσοτάκης καλό είναι να μη μας θυμίζει τον τρόπο εκλογής του, γιατί για να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. χρειάστηκε να συνωμοτήσει με τον κ. Σαμαρά ώστε να οδηγήσει την πρώτη ψηφοφορία σε φιάσκο και να αποτρέψει τη βέβαιη τότε εκλογή του κ. Μεϊμαράκη. Επίσης, αν ποτέ καταφέρει να