Tι δουλειά έχουν χρυσαυγίτες και ΚΝΕ στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης

Μετά τα γεγονότα της Σταυρούπολης, τα κόμματα της Αριστεράς έτρεξαν να μοιράσουν πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων στους εντός και εκτός σχολείου. Έβγαλαν το πόρισμα, κλείσαμε.
Ωστόσο, το καθήκον ενός δημοσιογράφου είναι να σκαλίζει τα πορίσματα, να θυμίζει τα γεγονότα και να διατυπώνει κάποια ερωτήματα. Κι αυτό θα κάνω.
Πρώτα τα γεγονότα: Φοιτητές αντιεξουσιαστές, μέλη της ΚΝΕ και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, μοίραζαν κομματικά φυλλάδια έξω από το πρώτο και δεύτερο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. Δέχτηκαν φραστική επίθεση από άτομα εντός ΕΠΑΛ, που ανήκουν στον ακροδεξιό χώρο. Με αυτή την αφορμή, οι απέξω οργάνωσαν αντιφασιστική συγκέντρωση μπροστά από το σχολικό συγκρότημα. Οι από μέσα επιτέθηκαν και τα πράγματα τελικά ξέφυγαν, όπως είδαμε και στις οθόνες μας. Η ΕΛΑΣ μάζεψε πιστόλια, σουγιάδες, γκλοπ, σφαίρες και μαζί 40 ανήλικους.
Για την Αριστερά τα πράγματα είναι, όπως πάντα, μαύρο-άσπρο:

Και τώρα ηγέτες-μάνατζερ στις Ενοπλες Δυνάμεις

Η συμφωνία με τη Γαλλία είναι μια πολύ καλή κίνηση για την προστασία των ελληνικών συμφερόντων. Προφανώς ήταν αποτέλεσμα μιας μεγάλης «καραμπόλας». Η συμφωνία ΗΠΑ – Αυστραλίας επιτάχυνε τη σύναψή της και προσέδωσε τον χαρακτήρα του επείγοντος για το Παρίσι. Η Αθήνα είδε, όμως, το «παράθυρο ευκαιρίας» και το αξιοποίησε χωρίς να χάσει χρόνο. Και, ως γνωστόν, το timing είναι το παν στη διπλωματία. Χρειάστηκε πάντως και πολιτική πυγμή. Η απόφαση να ναυπηγηθούν οι νέες φρεγάτες στη Γαλλία δεν ήταν εύκολη. Όταν όμως είσαι αντιμέτωπος με τον χρόνο και με την ανάγκη άμεσης αναπλήρωσης των κενών στην άμυνά σου, καλό είναι να αγνοείς το πολιτικό κόστος. Ίσως αν το είχαν πράξει και άλλοι πρωθυπουργοί να ήμασταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Διότι η άμυνα της χώρας βρέθηκε σε μιαν ιδιότυπη ομηρία συνδικαλιστών, κομματικών και ανίκανων διοικήσεων στην αμυντική βιομηχανία και γκρίζων συμφερόντων. Τα πληρώσαμε ακριβά όλα αυτά· και με χρήματα και με καθυστερήσεις.

Είναι ακόμη σημαντικό ότι

Δούρειος Ίππος εντός των τειχών

Πάλι τα ίδια. Πάλι οι «ψεκασμένοι». Πάλι η άρνηση. Πάλι το πρόβλημα. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Όλα στον αέρα. Από μια σχετική έρευνα που έγινε για λογαριασμό του «Πρώτου Θέματος» προκύπτουν μερικά άκρως ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά συμπεράσματα.

Έχουμε και λέμε:

Ένα λοιπόν. Σ ένα υποθετικό σενάριο όπου θα ψήφιζαν μόνο οι αρνητές και οι ανεμβολίαστοι, τότε ο Αλέξης πρωθυπουργός, το κόμμα του κυβερνητικό και η «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου στα έδρανα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα ετερόκλητα έλκονται; Μη βιάζεστε
Δύο λοιπόν. Τα ποσοστά των αρνητών σε κάθε κόμμα, κατανέμονται, περίπου, ως εξής: το 27% προέρχεται από ΣΥΡΙΖΑ, η πλειοψηφία δηλαδή, ακόμα περισσότεροι είναι αυτοί που ψηφίζουν τις κρέμες του Κυριάκου Βελόπουλου, το 13% από τη Νέα Δημοκρατία και το 5% από το ΚΚΕ. Ελάχιστες οι δυνάμεις των ανεμβολίαστων στα υπόλοιπα δύο κόμματα!

Τρία λοιπόν. Οι απορίες πολλές. Για παράδειγμα. Πως είναι δυνατόν το κόμμα του Γιάννη Βαρουφάκη, να διαθέτει τόσο χαμηλό ποσοστό αρνητών; Δηλαδή πως είναι δυνατόν από τη μια ο ψηφοφόρος του Βαρουφάκη να πιστεύει όλες αυτές τις

«Άφραγκοι, θωρακισμένοι»; Τι ποιητικά που τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ!

Την ίδια στιγμή, που και ο πλέον αδαής περί της εξωτερικής πολιτικής και της αμυντικής θωράκισης της χώρας αντιλαμβάνεται ότι η αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας, αποτελεί την πιο σημαντική συμφωνία για την ασφάλεια της χώρας μετά την είσοδο στο ΝΑΤΟ, τα επίσημα troll του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται σε «άφραγκους θωρακισμένους».

Η αλήθεια είναι ότι έπεσαν πολλά μαζί στο κεφάλι του ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του προφανώς ζαλίστηκε.

H άρνηση όλων των συγγενικών –ως προς την κοσμοθεωρία τους– κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως είναι το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25, για μετεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να διαψεύσει πανηγυρικά τις ονειρώξεις περί «προοδευτικής κυβέρνησης» με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ

Η δήλωση μετάνοιας του Αλέξη Τσίπρα προς την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ –και μάλιστα σε γερμανικό μέσο ενημέρωσης– υπενθύμισε την κατρακύλα του αντιπολιτευτικού λόγου από το «Γκόου μπακ Μαντάμ Μέρκελ» και τη ρήξη, στην «kolotoumba» του 2015, στη συνειδητοποίηση της «αυταπάτης», στην υπογραφή του

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Η πολιτική μιζέρια του Τσίπρα και η μεγάλη ευκαιρία της Κεντροαριστεράς

Εξοργίζουν κάθε σοβαρό και νοήμονα πολίτη αυτή της χώρας οι ακατανόητες αντιδράσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε αποφάσεις της Κυβέρνησης που ξεπερνούν τα στενά κομματικά όρια και έχουν έντονο εθνικό αποτύπωμα, όπως στην περίπτωση της ανακοίνωσης της συμφωνίας με τη Γαλλία για τα εξοπλιστικά. 

Η πολιτική μιζέρια που αναδύεται από τα γραφεία της Κουμουνδούρου καταδεικνύει τον κατήφορο στον οποίο έχει εγκλωβιστεί η αξιωματική αντιπολίτευση με αποκλειστική ευθύνη του αρχηγού της, ο οποίος αδυνατεί να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και τις ιδεοληψίες που οδήγησαν την Αριστερά παντού στην Ευρώπη σε εκλογική συντριβή. 

Ο ατεκμηρίωτος καταγγελτικός λόγος του κ. Τσίπρα αποξενώνει παραδοσιακά ακροατήρια της Κεντροαριστεράς που έλκονται από την μετριοπάθεια και τη σοβαρότητα με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό εξ' αυτών να παραμένει πολιτικά άστεγο και

Μοιραίες συγκρίσεις

Οι εκλογές στη Γερμανία και τα όσα θα επακολουθήσουν έκαναν πολλούς Έλληνες, κυρίως κεντρώους και κεντροαριστερούς, να αναρωτηθούν γιατί κι εμείς, εδώ στην Ελλάδα, να μην έχουμε ένα ανάλογο πολιτικό σύστημα. Κατ’ αρχάς, ευθύς εξαρχής να πω ότι για να γίνει αυτό και οι Ελληνες θα πρέπει να γίνουν Γερμανοί. Ελληνες με γερμανικό πολιτικό σύστημα, αυτό δεν μπορεί να υπάρξει. Και προφανώς ούτε θέλουμε ούτε μπορούμε να γίνουμε Γερμανοί. 

Στη Γερμανία, οι φίλοι του SPD, με την ψήφο τους, επιβράβευσαν όχι μιαν αδιάλλακτη και ακραία πολιτική και ρητορεία, αλλά τη συνεργασία στον μεγάλο συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες πάνω σε ένα πρόγραμμα που συντάχθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Στην Ελλάδα, η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αντιμετωπίζει γεμάτη ενοχές τη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, τότε που τα δύο κόμματα έσωσαν την Ελλάδα. Γι’ αυτήν τη στάση ευθύνης ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν κατέβαλε απλώς σημαντικό προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο, αλλά τιμωρήθηκε από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ με αποστρατεία. Στη Γερμανία, ο

Αντιπολιτευτική μιζέρια και για τα εξοπλιστικά

Όπως και να το δεις είναι μια μικρή πρόοδος. Από την ιδεολογική στόχευση θα μειώσουμε τους εξοπλισμούς και θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία, φτάσαμε στη χθεσινή του ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ όπου δηλώνει πως στηρίζει την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά λαμβάνοντας υπόψιν τις οικονομικές και κοινωνικές αντοχές της χώρας (αρκεί να τις λάβει υπόψιν του και ο Ερντογάν…).

Βρίσκει μάλιστα ότι «η αμυντική συνεργασία με τη Γαλλία όπως και η ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού με φρεγάτες Belharra είναι επί της αρχής στρατηγικά ορθές επιλογές, που έχει ήδη η χώρα από το 2018!».

Θέτει ωσαύτως το ερώτημα «κατά πόσον αποτελούσαν προτεραιότητα οι επενδύσεις σε εξοπλιστικά όπως τα επιπλέον Rafale, ή η επέκταση του εκσυγχρονισμού επί πλέον των F-16 ή η σκανδαλωδώς πανάκριβη συμφωνία με το Ισραήλ για το κέντρο εκπαίδευσης στην Καλαμάτα;».

Καταρχάς το να διερωτάται ο ΣΥΡΙΖΑ κατά πόσο

Ο Νίκος Φίλης και οι «μπάτσοι»

Ο Νίκος Φίλης δεν θέλει «μπάτσους» στα πανεπιστήμια και είναι απολύτως κατηγορηματικός επ’ αυτού: «Όχι μπάτσους στην πόρτα! Όχι αυτό!», τον άκουσα να φωνάζει σε μια συνέντευξή του, προ ημερών, σχετικά με τη λειτουργία των πανεπιστημίων.

Είναι ανοίκειο να ακούς ένας πρώην υπουργό Παιδείας, έστω και του ΣΥΡΙΖΑ, να χρησιμοποιεί τους όρους των αναρχικών και των τρομοκρατών για τους αστυνομικούς. Ίσως όμως να είναι εν μέρει κατανοητό (αν και όχι συγχωρητέο), δεδομένου ότι ο πρώην υπουργός είναι τελειόφοιτος της Νομικής, οπότε αισθάνεται ότι το ζήτημα της πανεπιστημιακής Αστυνομίας τον αφορά προσωπικά, ως μέλος του φοιτητικού κινήματος.

Ωστόσο ο Φίλης είναι και βουλευτής, εκτός από

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

O πιλότος των Spitfire: Οι αναμνήσεις ενός θρύλου 69 χρόνια μετά

Συγκίνησε το πανελλήνιο η αντίδραση του 91χρονου Διογένη Χαρλαύτη, αντιπτέραρχου ε.α. και δημιουργού της ομώνυμης οινοποιίας, όταν αντίκρισε τον τύπο αεροπλάνου που πετούσε στα νεανικά του χρόνια - Μιλά στο «protothema» για τη θητεία του στην Πολεμική Αεροπορία, τις επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχε, το κυνήγι των Τούρκων στο Αιγαίο και εξιστορεί περιστατικά στα οποία κινδύνευσε η ζωή του.

«Μπήκα στη Σχολή Ικάρων το 1948 και αποφοίτησα το 1952. Ημουν αρχηγός Τάξης στην 24η σειρά. Μετεκπαιδεύτηκα στις ΗΠΑ, σε Σχολείο Εκπαιδευτών Ενοργάνου Πτήσεως, έγινα εκπαιδευτής πτήσεων, αποφοίτησα από τη Σχολή Πολέμου και από τη Σχολή Πυρηνικών Οπλων στη Γερμανία. Ημουν αξιωματικός και υπηρέτησα σε καίριες θέσεις της Πολεμικής Αεροπορίας για περισσότερα από 30 χρόνια. Πάνω απ’ όλα, όμως, ήμουν πιλότος».

Είναι τα λόγια με τα οποία συστήθηκε ο 91χρονος, αντιπτέραρχος ε.α. και βετεράνος πιλότος της Π.Α. Διογένης Χαρλαύτης, καθώς με υποδεχόταν στις εγκαταστάσεις του Οινοποιείου Χαρλαύτη της οικογενειακής επιχείρησης στην οποία έμελλε να στρέψει αποκλειστικά σχεδόν το ενδιαφέρον του μετά την αποστρατεία του, το 1979, για την οποία, όπως ανέφερε, τον πίκρανε τόσο που τον έκανε για κάποιο σημαντικό χρονικό διάστημα να

Προς αληθινή Αποτροπή…

Θανάσης Κ. 

–Κάποιοι αναφώνησαν too good to be true!

–Κάποιοι άλλοι δεν τολμούν ακόμα να το πιστέψουν. 

Πάντως φαίνεται (εκτός κι αν διαψευστεί τα επόμενα 24ωρα) ότι η Ελλάδα αρχίζει να αποκτά αληθινή Αποτροπή (έναντι της Τουρκίας). 

Δύο μέρες μετά την “πολύκροτη” συνέντευξη Σαμαρά στα ΝΕΑ η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι προχωρά σε αμυντική συνεργασία με τη Γαλλία και αγοράζει 3 σύγχρονες γαλλικές φρεγάτες Belharra (που, όπως μαθαίνουμε συνοδεύονται, από πακέτο εκσυγχρονισμού άλλων πολεμικών πλοίων και ” ενδιάμεσων λύσεων”)

Αυτή η εξέλιξη ήλθε επίσης λίγα 24ωρα αφότου διάφοροι προεξοφλούσαν ότι… “η Αμερική έβαλε στο περιθώριο τη Γαλλία” μετά την εξαγγελία της AUCUS. 

Υποτίθεται ότι μετά την ακύρωση του συμβολαίου για την αγορά γαλλικών υποβρυχίων από την Αυστραλία, οι Αμερικανοί “στραπάτσαραν” τη Γαλλία για τα καλά. Αυτό κατάλαβαν κάποιοι…

Φοντανιέρες, τσολιάδες, εισαγγελείς και υπουργοί

Την απολαύσαμε την ανακοίνωση της μητρόπολης Λάρισας για την «πανθεσσαλική/πανελλαδική συγκέντρωση διαμαρτυρίας 48 (!!!) αντιεμβολιαστών» που… ξεσηκώθηκαν κατά της συνεργασίας ανάμεσα σε εκκλησία και υγειονομική περιφέρεια για εμβολιασμούς έξω από ναούς.

Δεν ήταν μόνο το πρωτόγνωρα ειρωνικό ύφος που εμπνεύστηκε κάποιος δαιμόνιος τύπος εκεί μέσα στα γραφεία της μητρόπολης.

Ήταν επιπλέον η φωτογραφία της γυάλινης φοντανιέρας με τις μπουκίτσες σοκολάτας – επικό τρολάρισμα, όπως θα έλεγε ένας έφηβος – που μοίρασε η μητρόπολη στους διαμαρτυρόμενους «για να μη φύγουν πικραμένοι».

Δεν υπάρχουν πολλά να απολαύσει κανείς σε άλλες εικόνες της επικαιρότητας, που πρέπει να πάψουν να αντιμετωπίζονται απλώς ως γραφικές ή εκτός λογικής ή ως

ΣΥΡΙΖΑ για τα... πανηγύρια

Ως γνωστόν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει παντού εκτός από την Ελλάδα. Πανηγυρίζει για τη Γερμανία, αν και δεν ανήκει στη σοσιαλιστική ομάδα, όπου ανήκει το SPD που ήταν ο μεγάλος νικητής των προχθεσινών εκλογών. Χάρηκε για τη θεαματική άνοδο των Πρασίνων, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ του λιγνίτη και κατά των ανεμογεννητριών. Το αδερφό κόμμα Die Linke, οι πρώην και νυν κομμουνιστές, υπέστη σοβαρή ήττα καθώς έχασε το 50% της δύναμης του και εισέρχεται στη Βουλή χάρη στις ιδιομορφίες του γερμανικού εκλογικού νόμου. Επ' αυτού σιωπή, γιατί χαλά το πανηγυρικό κλίμα.

Ας σημειωθεί πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διαρρήδην υποστήριζε και υποστηρίζει πως ουδεμία σχέση έχει με τη σοσιαλδημοκρατία των «προδοτών» Κάουτσκι και Μπερνστάιν. Οι ίδιοι είναι απόγονοι του Λένιν. Δικά τους είναι τα λόγια, αυτοί τα γράφουν στα έντυπα τους.

Πανηγύρισε ο ΣΥΡΙΖΑ για την Ισπανία, όπου οι Podemos, τα αδερφάκια του, καταποντίστηκαν και

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Προπαγάνδα, προπαγάνδα και πάλι προπαγάνδα

Με πραγματική έκπληξη διάβασα στην «ΚτΚ» της 19/9/2021 το άρθρο του καθηγητή Νίκου Μαραντζίδη με τον πιασάρικο τίτλο «Γιατί τόσοι άνθρωποι νιώθουν να αντιπαθούν τον πρωθυπουργό προσωπικά;».

Λυπούμαι, αλλά επειδή δεν έχω μάθει να μασάω τα λόγια μου και τεκμηριώνω με παρρησία τις απόψεις μου, θεωρώ ότι ολόκληρο το κείμενο είναι παραπειστικό και προϊόν στοχευμένης προπαγάνδας. Για όσους δεν διάβασαν το κείμενο, σας μεταφέρω την πρώτη παράγραφό του, ώστε να έχετε τη δική σας αντίληψη για το θέμα.

«Δεν πρόκειται για πολιτική αντιπάθεια ούτε για απόρριψη με βάση ηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτό συνέβαινε πάντοτε. Όλοι οι ηγέτες είχαν τους οπαδούς και τους ορκισμένους εχθρούς τους. Πρόκειται για εκδηλώσεις συναισθημάτων που επιτίθενται στο ίδιο το πρόσωπο του πολιτικού, στο ύφος και την αισθητική του.

Κι αυτά πάντοτε υπήρχαν. Το φαινόμενο όμως πήρε διαστάσεις τελευταίως και συζητήθηκε δημόσια λόγω του έντονου “αθυρόστομου” χαρακτήρα των συνθημάτων που εκφέρονται εναντίον του Μητσοτάκη και δικαίως θεωρούνται απαράδεκτα. Ασυνήθιστο, αναμφίβολα, για τα

«Σφαγή» Τσίπρα-Τσακαλώτου: «Επηρεάστηκες από την άρχουσα τάξη, τραπεζίτες και θεσμούς»

Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει τη... μεσαία τάξη ότι δεν την αφορούν οι εξαγγελίες Μητσοτάκη, στο εσωτερικό του κόμματος μαίνεται η σύγκρουση για το πώς... η «πρώτη φορά Αριστερά» «τσάκισε» τους «μικρούς» και τους «μεσαίους». 

Αυτή τη φορά, ήταν η σειρά του εξαδέλφου του προέδρου, Γιώργου Τσίπρα, όχι απλώς να διαφωνήσει με το «μαξιλάρι» των 37 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά να αφήσει βαρείς υπαινιγμούς εναντίον του «αρχιτέκτονα» του «μαξιλαριού», Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Συγκεκριμένα, με άρθρο του στην εφημερίδα «Documento» του... γνωστού και μη εξαιρετέου «εχθρού» του Τσακαλώτου, Κώστα Βαξεβάνη, ο Γιώργος Τσίπρας (ο οποίος, σημειωτέον, όταν τον εξεδίωξε ο Νίκος Κοτζιάς από το υπουργείο Εξωτερικών έγινε διευθυντής του οικονομικού γραφείου του τότε πρωθυπουργού στο Μαξίμου...), κάνει...

Αντώνης Σαμαράς: “Η Μέρκελ δεν ήταν οραματίστρια! Διαχειρίστρια ήταν! Εκμεταλλεύτηκε τα λάθη Τσίπρα-Βαρουφάκη”

Ηχηρή παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με συνέντευξη του στα “Νέα του Σαββάτου“.

Αναφέρεται, ανάμεσα σε άλλα, στη διεύρυνση της ΝΔ, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«’Oποιος θέλει να υπηρετήσει αυτές τις θέσεις, για τις οποίες έλαβε αυτοδυναμία η ΝΔ, είναι ευπρόσδεκτος. Αυτό σημαίνει «διεύρυνση»… Αλλά όταν «επιλέγονται» άτομα με αντίθετες θέσεις, αυτό δεν λέγεται «διεύρυνση» – αυτό λέγεται «μετατόπιση»!

Σχολιάζει τις πρόσφατες δηλώσεις της  Μέρκελ, αναφέροντας:

«Ποιος δεν θυμάται ότι η κυρία Μέρκελ εκμεταλλεύτηκε τα ολέθρια σφάλματα των Τσίπρα – Βαρουφάκη για να αποσπάσει από την Ελλάδα αδιανόητες υποχωρήσεις, τις οποίες εγώ ξεκάθαρα είχα αρνηθεί. Ποιος ξεχνάει το Υπερταμείο, δηλαδή την εκχώρηση ολόκληρης της Εθνικής Περιουσίας για 99 χρόνια! Ή την εκχώρηση της μακεδονικής ταυτότητας στα Σκόπια…

Η κυρία Μέρκελ «στενοχωριέται» σήμερα για όσα ζητούσε τότε από τους Έλληνες. Αλλά όταν, κατά δήλωσή όλων τους, «τα καταφέρναμε», τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια μας! Δεν θυμάμαι να στήριξε την Ελλάδα…»

Ολόκληρη η συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά στην εφημερίδα τα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΥ:

Κυνηγός μειοψηφιών

Δύο πράγματα ταυτόχρονα. Αποτυπωμένα και διαπιστωμένα απ’ όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Ασε που με όποιον μιλήσεις, τα ίδια εισπράττεις. Οι δημοσκοπήσεις θερμομετρούν τις καθημερινές αντιδράσεις των πολιτών.

Από τη μία, λοιπόν, φθορά στο κυβερνητικό κόμμα. Αναμενόμενο αυτό. Όπως οι πύρινες φλόγες μιας επίγειας κολάσεως. Οπως ο απογοητευτικός ανασχηματισμός. Οπως το φιάσκο με τον Αποστολάκη. Και όπως ο σκεπτικισμός ψηφοφόρων κεντροαριστερών και αριστερών.

Από την άλλη, την ίδια στιγμή ακλόνητο το ποσοστό του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρώτος χάνει, ο δεύτερος δεν κερδίζει. Πού πάνε όσοι φεύγουν; Πουθενά. Μεταξύ «δεν ξέρω», «θα δούμε», «το σκέπτομαι», «όλοι ίδιοι είναι», «την τελευταία στιγμή θα αποφασίσω» και πάει λέγοντας. Σαν να λένε «με απογοητεύει ο πρώτος, αλλά με τίποτα δεν πείθομαι από τον δεύτερο».
Τα ευάλωτα «σημεία» του Κυριάκου είναι

Η ανυπέρβλητη πολιτική απάτη του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της ΔΕΗ

Μπορεί η ηγετική ομάδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να επιθυμεί να ξεχνά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες κυβέρνησαν για τέσσερα χρόνια. Μπορεί οι Συριζαίοι να επιθυμούν να λησμονήσουν «τα τέρατα και τα σημεία» της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Όμως η πολιτική απάτη έχει και τα όρια της. Στην Ελλάδα δεν κατοικούν Λωτοφάγοι. Κατοικούν πολίτες, που και γνωρίζουν και θυμούνται.

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή και δεν πάσχουν από αμνησία. Έτσι η επικοινωνιακή πολιτική των κραυγών και των συνθημάτων, δεν επηρεάζει παρά μόνο πολύ συγκεκριμένες ομάδες ψηφοφόρων. Όσους πάσχουν από χρόνιες ιδεοληπτικές εμμονές και όσους παραμένουν καθηλωμένοι σε καταστάσεις «επανάστα» και «αντίφα».

Όλοι όσοι έχουν μνήμη και κρίση, αντιλαμβάνονται με

Το πρωτοσέλιδο της σέντρας

 

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Κοροναϊός – Σφίγγει ο κλοιός για τους αρνητές – Έρευνα και για τη «βιομηχανία» εξαπάτησης αντιεμβολιαστών

Φρένο στη διασπορά ψευδών ειδήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων, επιχειρεί να βάλει η κυβέρνηση σε μία προσπάθεια να ανακόψει το «τσουνάμι» της ψηφιακής παραπληροφόρησης που λαμβάνει σημαντικές διαστάσεις και εξελίσσεται σε μία βραδυφλεγή «βόμβα» επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία.

Ο κλοιός για τους αρνητές, σφίγγει ολοένα και περισσότερο,  ύστερα και από την έρευνα που διενεργείται σχετικά με την βιομηχανία εξαπάτησης των ανεμβολίαστων, όπου επιτήδειοι έχουν εισβάλει σε διαδικτυακές ομάδες αρνητών και αντιεμβολιαστών, πουλώντας «νομικά όπλα» και συμβουλές, υποσχόμενοι «κάλυψη» από τις αποφάσεις του Δημοσίου για τα

Η εκ των έσω αμφισβήτηση του κ. Τσίπρα

Το μακρινό 1989 χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για να φθάσουμε τελικώς στην άνοιξη του 1990 και να σχηματιστεί κυβέρνηση με αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ο εκλογικός νόμος της εποχής ήταν μια παγίδα που ευνοούσε το δεύτερο κόμμα και αδικούσε κατάφωρα το πρώτο. Είναι γνωστές οι περιπέτειες της χώρας εκείνη την περίοδο, που άγγιξε τη χρεοκοπία πολλές φορές και οι πληγές στην οικονομία πήρε χρόνια να επουλωθούν. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση η Ν.Δ. υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ανέβαζε τα ποσοστά της έως την επικράτησή της (ξεπέρασε το 46%) και εξασφάλισε τον περιβόητο αριθμό 151 με ένα βουλευτή εκ μετεγγραφής από τη ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου. Εκτοτε, το πολιτικό σύστημα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αποδέχτηκε ένα εκλογικό σύστημα που έδινε κοινοβουλευτική πλειοψηφία στο πρώτο κόμμα από ένα ποσοστό και πάνω σε συνδυασμό με τη διαφορά του από το δεύτερο. Υπήρξαν παραλλαγές, αλλά σε γενικές γραμμές η λογική του συστήματος ήταν να εξασφαλίζεται μια κάποια πολιτική σταθερότητα. 

Αυτόν τον κανόνα ήρθε να ανατρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον εκλογικό νόμο για την απλή αναλογική, που λόγω της συνταγματικής πρόβλεψης πλέον εφαρμόζεται στις

Ε, όχι να μιλά και ο ΣΥΡΙΖΑ για τη ΔΕΗ!

Ένα από τα λάθη τακτικής που έκανε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν πως δεν διερεύνησε διεξοδικά, σε επίπεδο εξεταστικής επιτροπής, δύο υποθέσεις της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

1.Το πώς διαχειρίσθηκε στην πρώτη φάση του προσφυγικού προβλήματος το υπουργείο Εθνικής Αμύνης τα κονδύλια περίπου 1,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη σίτιση και την περίθαλψη τους και

2.Το πώς η ΔΕΗ έφτασε το 2019 στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Αν για την πρώτη υπόθεση μπορεί να υπάρχουν και εθνικοί λόγοι που ενδεχομένως να δικαιολογούν την κυβερνητική σιωπή, για την περίπτωση της ΔΕΗ ουδείς λόγος συντρέχει. Απεναντίας, υπάρχει πληθώρα στοιχείων που δείχνουν τους υπεύθυνους αυτής της παρ' ολίγον εθνικής τραγωδίας. Επί πλέον καλόν είναι σε παρόμοιες κρίσιμες καταστάσεις για λόγους διαφάνειας, αλλά και για λόγους απόδοσης ευθυνών, να υπάρχει μια απογραφής παραλαβής και μια

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα.

Η ανασφάλεια της ψυχής του ΣΥΡΙΖΑ κι ένας εμφύλιος

«…Αφήνοντας την ανασφάλεια να περιδιαβαίνει τις ψυχές των συμπολιτών μας σε όλη τη χώρα…» (τάδε έφη Χρήστος Σπίρτζης και γέλασε κι ο χαμένος Κολοσσός στη Ρόδο) ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει χωρίς φρένα, προς έναν εμφύλιο, οι πιθανότητες να τον αποφύγει είναι ελάχιστες, σχεδόν καμία.

Στην αναμέτρηση «στα αριστερά μαρμαρένια αλώνια» συγκρούονται σκληρά, με ολοένα και εντεινόμενη διάθεση, δύο σχολές σκέψης (και πολιτικής ανάλυσης) που παράγουν συγκεκριμένες συμπεριφορές τόσο απέναντι στην κοινωνία, όσο και στο πολιτικό σκηνικό.

Ο Χρηστάρας Σπίρτζης με την απίστευτη, για νοήμον ον, ανάρτηση του «για τις ευθύνες του Μητσοτάκη για την γυναικοκτονία στη Ρόδο» σηματοδοτεί την «προεδρική σχολή», με ηγέτη τον Αλ6ς και άξιους εκφραστές – συμπαραστάτες, μεταξύ πολλών άλλων, τον κ. Πολάκη, τον κ. Παππά, τον κ. Ρήγα, τον κ. Ραγκούση, την Louboutinφορούσα Τζάκρη και τον τιτανοτεράστιο Κατρούγκαλο, ο Καρανίκας ο ίδιος κρατάει αποστάσεις ασφαλείας από αυτό το πολιτικό μόρφωμα.

Τελευταία κατάκτηση αυτής της σχολής «σκέψης» (λέμε τώρα) η εντολή προς απαξάπαντες τους

Ευθυμίου: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νεκρό ΠΑΣΟΚ και ο Τσίπρας ένας πολιτικός Τάκης Ζαχαράτος

Τραγελαφική χαρακτηρίζει την εμφάνιση Τσίπρα στη ΔΕΘ ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Πέτρος Ευθυμίου σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο την επιχείρηση μίμησης του ΠΑΣΟΚ από το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του Αντρέα Παπανδρέου από τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο λόγος της καθήλωσης
«Η τραγελαφική εμφάνιση του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, όπου επιστρατεύθηκαν όλες οι τεχνικές του πολιτικού μάρκετινγκ ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως συνέχεια του ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ως μετενσάρκωση του Ανδρέα Παπανδρέου, οδηγεί σε ενδιαφέροντα πολιτικά συμπεράσματα, για τους λόγους της καθίζησης του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εντεινόμενη κυβερνητική φθορά» επισημαίνει ο κ. Ευθυμίου με άρθρο του στην

Χρήστος Σπίρτζης: Σεργιανίσματα

Πού πάει η ανασφάλεια; Πάει για σεργιάνι. Ο Χρήστος Σπίρτζης την εντόπισε να «περιδιαβαίνει τις ψυχές των συμπολιτών μας». Ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε του ανακοίνωση θυμίζει με την πρόζα του από ποιο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ κατάγεται. Σε κάθε έγκλημα που τυχαίνει να απασχολεί την επικαιρότητα, ο Σπίρτζης αντιδρά με το ίδιο μοτίβο: Φταίει η κυβέρνηση που, αντί να δώσει χρήματα για την ασφάλεια, τα δίνει για την καταστολή.
Αυτή η επιπέδωση της αντιπολιτευτικής σκέψης –αν είχαμε δώσει αλλού τα λεφτά, θα είχαμε εξαλείψει το έγκλημα– συνάντησε τα όριά της στη χθεσινή ανακοίνωση του τομεάρχη. Ο Σπίρτζης ισχυριζόταν ότι

Kαι κλάμα η ΓΕΝΟΠ

Η απόφαση της διοίκησης της ΔΕΗ να προχωρήσει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου χωρίς να συμμετάσχει σε αυτήν το Ελληνικό Δημόσιο, είναι μια πρώτη φάση στην ιδιωτικοποίηση, κατά τα πρότυπα του ΟΤΕ. Το Ελληνικό Δημόσιο θα κρατήσει προς το παρόν το μάνατζμεντ, διατηρώντας το 34% των μετοχών. Ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό, αν αναλογιστούμε πως σε επιχειρήσεις αναλόγου μεγέθους ο βασικός μέτοχος κατέχει 5-10%.

Παράλληλα, με την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου η εταιρεία θα βάλει στα ταμεία της περί τα 750 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτή είναι η οικονομική διάσταση του γεγονότος. Γιατί υπάρχει και η πολιτική διάσταση, κάτι που ερμηνεύει την άρον-άρον συνάντηση του Α. Τσίπρα με τη ΓΕΝΟΠ.

Κάθε πολιτική αποκρατικοποίησης σημαίνει πως κόβεται και ένας επιβλαβής ιμάντας που συνδέει μια επιχείρηση με το Δημόσιο. Περιορίζονται σε πρώτη φάση, τα

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Όταν έχουμε μια ακόμη γυναίκα νεκρή, καλύτερα κάποιοι να… βγάζουν τον σκασμό

Μπορεί να ακούγεται βαρύ και αφοριστικό. Μπορεί και να πιστεύουν κάποιοι ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Όμως, όταν έχουμε μια νεαρή γυναίκα νεκρή, όταν έχουμε το 11ο θύμα της πατριαρχίας, την 11η γυναικοκτονία μέσα σε 9 μήνες, τότε κάποιοι πρέπει να βγάλουν τον σκασμό. Στην κυριολεξία…

Κι εννοώ εκείνους που επιχειρούν να εργαλειοποιήσουν ένα δράμα. Εκείνους που προσπαθούν να προσποριστούν μικροκομματικά οφέλη και να κερδίσουν πολιτικές εντυπώσεις.

Κι όλους εκείνους που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν ένα δράμα, μια τραγική ιστορία.

Να βγάλουν τον σκασμό όλοι εκείνοι που σκυλεύουν πάνω από τα άψυχα κορμιά γυναικών.

Να σιωπήσουν γιατί πρέπει να μιλήσουν αυτοί που ξέρουν. Και κυρίως αυτές που γνωρίζουν.

Οι γυναίκες που έχουν υποστεί κάποιας μορφής βία από κάποιον άνδρα.

Οι σύζυγοι που δεν τολμούν να μιλήσουν και παραμένουν εγκλωβισμένες σε έναν κακοποιητικό γάμο.

Τα κορίτσια που φοβούνται να χωρίσουν γιατί…

Δήλωση μετανοίας στον 21ο αιώνα

 

Οι δηλώσεις μετανοίας απέβλεπαν στην ισοπέδωση της προσωπικότητας του αποκαλούμενου, περιφρονητικά, «δηλωσία» και στην αποκοπή του από το πολιτικό περιβάλλον του. Χαρακτήριζαν, δε, οι δηλώσεις αυτές ανώμαλες ιστορικές περιόδους και ολοκληρωτικά καθεστώτα. Το φαινόμενο ήταν απόρροια της άσκησης ή της απειλής άσκησης βίας. Υποτίθεται στην ιστορική φάση που διανύουμε, όπου η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί κεκτημένο σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής, πως η δήλωση μετανοίας έχει εκλείψει. Δεν νοείται πολιτικός να υποχρεώνεται σε δημόσια ανασκευή των όσων υποστήριξε πριν από λίγες ημέρες ή και ώρες ακόμη, για να εκφράσει νέα άποψη πλήρως αντίθετη με αυτή που ανασκεύασε.

Ο κ. Στέλιος Κούλογλου δήλωσε πως σε μια «προοδευτική» κυβέρνηση πιθανόν να είναι πρωθυπουργός άλλο πρόσωπο πλην του Αλ. Τσίπρα. Ήταν μια άποψη πολιτικά συζητήσιμη, που δεν έθιγε το κομματικό πλαίσιο εντός του οποίου οφείλει να κινηθεί κάθε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αμφισβητούσε τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος. Απεναντίας, θα έλεγα ότι σε ένα σοβαρό κόμμα θα αποτελούσε τη βάση για έναν ουσιαστικό διάλογο. Όμως, αυτή η θέση του κ. Κούλογλου δεν άρεσε στο κομματικό ιερατείο και τον ανάγκασε να

Ανίκητο το δίδυμο παράνοια και βλακεία

Μα, του/της λες «εννιά στους δέκα νοσηλευμένους σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας δεν είχαν εμβολιαστεί» Τίποτα εκείνος/εκείνη. Το τροπάρι συνεχίζεται. Το αυτί τους δεν ιδρώνει. Μα, του/της λες «όλοι σχεδόν που εγκαταλείπουν αυτόν τον μάταιο τούτο κόσμο δεν είχαν εμβολιαστεί». Τίποτα εκείνος/εκείνη. Με τα γνωστά επιχειρήματα.

Το πρώτο «μας βάζουν τσιπάκι να μας παρακολουθούν και να μας φακελώνουν, ακόμα και στον ύπνο μας». Το δεύτερο «θα γίνω στείρος και δεν θα κάνω παιδιά». Το τρίτο «γιατί δεν μας χορηγούν μονοκλωνικά ε;» Το τέταρτο «που ξέρω εγώ ποιες και πόσες παρενέργειες θα υποστώ». Το πέμπτο, το «θεοσεβούμενο» και συνήθως παραεκκλησιαστικό «είναι του σατανά». Και το έκτο το πιο εξωφρενικό «θα βγάλουμε ουρά»!

Οι απαντήσεις είναι τόσο γνωστές και τόσο αυτονόητες που κανονικά δεν θα έπρεπε να έμπαινα στον κόπο να τις απαριθμώ. Όπως «έτσι κι αλλιώς μας παρακολουθούν μέσα

Έχουν καταλάβει εκεί στην Κουμουνδούρου;

Αυτή τη φορά για τις δημοσκοπήσεις φταίει ο …Κούλογλου. Ο οποίος μ' ένα αρθράκι τριακοσίων λέξεων κατάφερε το ακατόρθωτο. Κατέστρεψε τη φθινοπωρινή επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ και αναστήλωσε την καταρρέουσα κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τρομερός ο Στέλιος, με τέτοιες δυνατότητες αδικείται στο Ευρωκοινοβούλιο. Θα 'πρεπε να ηγείται της χώρας, συγνώμη, έχουμε πολλούς που με τρεις παραγράφους εξουδετερώνουν επελάσεις και ανασταίνουν πεθαμένες κυβερνήσεις;

Πλάκα πλάκα τώρα, εκεί στην Κουμουνδούρου έχουν πάθει ζημιά. Πάνε κι έρχονται οι εθνικές καταστροφές, σουλατσάρει ο χάρος με το δρεπάνι της πανδημίας στα χέρια του, αλλά ο Μητσοτάκης δεν λέει να πέσει. Εκεί, στυλωμένος στις 10-11 μονάδες διαφορά από την «προοδευτική διακυβέρνηση». Θα μου πείτε ότι οι

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Φαιδρότητα Σπίρτζη με τη δολοφονία στη Ρόδο

Σκοτώθηκε και δεν δολοφονήθηκε – αν όχι εκτελέστηκε- η γυναίκα στη Ρόδο για τον Χρήστο Σπίρτζη ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί απλές έννοιες αλλά παρόλα αυτά θέλει να (ξανά) κυβερνήσει.
 

Μεγαλύτερη σημασία για το πουλέν –εκ μεταγραφής- του Τσίπρα, από το να αντιμετωπίσει με ανθρωπιά ένα ειδεχθές έγκλημα, ήταν να κάνει κριτική στην κυβέρνηση και του υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Διότι κατά τον Σπίρτζη, φταίει η κυβέρνηση που ένας πολίτης δολοφόνησε στα καλά καθούμενα τη σύντροφό του. Θα έπρεπε ίσως με τη λογική του βουλευτή δίπλα σε κάθε πολίτη να

Άντε άλλος ένας διχασμός

Έχουμε παράδοση στους διχασμούς. Το κάνουμε πάντοτε με πάθος. Φτάνουμε στο σημείο να χαλάμε φιλίες, να γυρνάμε την πλάτη στον γείτονα. Τελευταία φορά το κάναμε με τα μνημόνια, όταν η χώρα χωρίστηκε σε δύο κερκίδες. Ο δημόσιος διάλογος διεξαγόταν με βρισιές, ενίοτε και με γιαουρτώματα. Ο θυμός ήταν δικαιολογημένος και, όπως πάντα, βρέθηκαν εκείνοι που τον εμπορεύτηκαν· πολιτικά, μιντιακά, με κάθε τρόπο. Λέγαμε πως ωριμάσαμε από τότε σαν κοινωνία, μετά το ακριβό φροντιστήριο που περάσαμε… 

Τώρα, όμως, έχουμε τον μεγάλο διχασμό για τα εμβόλια. Ποιος θα πίστευε ότι το 2021 η χώρα θα διχαζόταν τόσο έντονα για ένα αμιγώς επιστημονικό θέμα. Και όμως! Γιαγιάδες τσακώνονται με τα εγγόνια τους επειδή τολμούν να αμφισβητήσουν κάποια αντιεμβολιαστική προσωπικότητα. Παιδιά δεν μιλάνε στους γονείς τους, γιατί εκείνοι αρνούνται να εμβολιαστούν. 

Κάτω από όλα αυτά κρύβονται, βέβαια, υπόγεια

Ο στρατηγός κι ο παγωτατζής

Ας πούμε ότι αύριο το πρωί ξεσπά πόλεμος με την Τουρκία (λέμε τώρα). Πώς θα σας φαινόταν αν βλέπατε στην τηλεόραση από τη μια τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ κι απέναντι του έναν παγωτατζή ή έναν καλλιεργητή αβοκάντο να μαλώνουν για τον τρόπο που πρέπει να γίνουν οι πολεμιστές επιχειρήσεις; Ο στρατηγός να λέει θα χρησιμοποιήσουμε τα υποβρύχια κι ο παγωτατζής να επιμένει ότι πρέπει να επιτεθούμε στον Έβρο. Και να κάνει μια μήνυση ο παγωτατζής και να σέρνουν τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στο τμήμα.

Μη γελάτε, γιατί αυτό ζούμε κάθε μέρα. Για τις ανάγκες της τηλεθέασης φτιάχνονται καθημερινά τα πιο απίθανα τηλεοπτικά δίδυμα (η Παγώνη μ' έναν αλουμινά αρνητή, ο Γώγος μ' έναν δικηγόρο διαζυγίων που εκπροσωπεί αντιεμβολιαστές, κλπ) με αποτέλεσμα να εξισώνεται στα μάτια του κοινού η επιστημονική γνώση του ενός με τη σαχλαμάρα του άλλου. Το πιο τραγικό δε σε τούτο τον παραλογισμό είναι ότι εκείνοι οι δημοσιογράφοι-παρουσιαστές που αρνούνται να πέσουν τόσο χαμηλά, καταδικάζονται από το τηλεοπτικό κοινό. Όλοι γυρίζουν να δουν τον καυγά του σχετικού με τον άσχετο και του

Εξίσωση εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων;

 

Ο πατέρας του παιδιού, που επιτέθηκε στη διευθύντρια του σχολείου, επειδή διαφωνούσε με τα μέτρα ασφαλείας από τον κορωνοϊό, παραδέχθηκε ότι παραμέρισε (sic) τη διευθύντρια, επειδή εκείνη του έφραζε τον δρόμο «προς το σχολείο των Ελλήνων» – τρέχα γύρευε, δηλαδή… Λυπάσαι το κακόμοιρο το παιδί του, αλλά και όσα άλλα έχουν τη δική του ατυχία. (Παρεμπιπτόντως, αναρωτιέσαι επίσης, τώρα που η τρέλα δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα κατά του εμβολίου, πού εξαφανίστηκε η κυρία Λουκά, η πρωτοπόρος του κινήματος!..)

Το γνωρίζουμε ότι οι παλαβοί είναι ένα υπολογίσιμο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας – ως γνωστόν, με τη συνδρομή ειδικών συνθηκών, μας κυβέρνησαν κιόλας και μάλιστα με την ψήφο του «εξυπνότερου λαού του κόσμου». Ωστόσο, στατιστικά, τα περιστατικά αυτά είναι ένα τελείως ασήμαντο ποσοστό, εν σχέσει με τη μάζα των ψεκασμένων. Αφορούν ακραίες, κλινικές περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι, προκειμένου να

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Στις 11,5 μονάδες η διαφορά ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ στη δημοσκόπηση της Pulse

 

Κυριαρχία ΝΔ - Μητσοτάκη και στα γκάλοπ μετά τη ΔΕΘ - Διψήφια διαφορά μετά την MRB δείχνει και η Pulse - Μεγάλη η διαφορά υπέρ Μητσοτάκη στο ερώτημα για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό - Σχεδόν 40 μονάδες η διαφορά στην παράσταση νίκης στη μέτρηση της MRB

Το ΑUKUS – κι όσα ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να καταλάβουμε για τον κόσμο γύρω μας

Θανάσης Κ. 

Το AUKUS, δηλαδή η στρατηγική συμμαχία Αυστραλίας, Ηνωμένου Βασιλείου και ΗΠΑ αιφνιδίασε πολλούς, και μπέρδεψε τους πάντες! 

* Πρώτον, πρόκειται για ένα νέο στρατηγικό άξονα ανάμεσα σε τρείς χώρες. Όσοι ισχυρίζονταν ότι η “εποχή των αξόνων” έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και ανήκει στον… 19ο Αιώνα, μάλλον δεν ήξεραν τι τους γίνεται…

Προφανώς οι χώρες προασπίζονται τα συμφέροντα τους με πολυμερείς συμμαχίες έναντι κοινού εχθρού – πέρα από τους διεθνείς θεσμούς (ΟΗΕ), πέρα από τους υφιστάμενους διεθνείς Οργανισμούς, πέρα από τις διεθνείς Συμβάσεις, πέρα από τις προβλέψεις του “Διεθνούς Δικαίου”. Το να παραιτηθεί κάποιος από τη συγκρότηση στρατηγικών αξόνων έναντι κοινού εχθρού, σημαίνει ότι παραιτείται από ενεργό πολιτική συμμαχιών. Ουσιαστικά, από κάθε Εξωτερική Πολιτική…

* Δεύτερον, το AUKUS συνιστά ένα αγγλοσαξονικό άξονα! Θυμάστε όλους εκείνους που έλεγαν πως μετά το Brexit η Βρετανία δεν θα διαθέτει ούτε… χαρτί τουαλέτας;

Σύμφωνα με τελευταίες επιβεβαιωμένες πληροφορίες, στη Βρετανία υπάρχει άφθονο χαρτί τουαλέτας! Αντίθετα στις Βρυξέλλες (και στην υπόλοιπη Ευρώπη) δεν έχουν μαντίλι για να κλάψουν, που όλα αυτά συνέβησαν χωρίς να πάρουν χαμπάρι τίποτε οι Ευρωπαίοι… 

* Τρίτον, η Συμφωνία του ΑUKUS αφορά και ενδιαφέρει άλλες δύο περιφερειακές δυνάμεις του Ειρηνικού:

Σε εκλογολογία να βρισκόμαστε

Πολλοί εντυπωσιάζονται από την επίμονη κυριαρχία του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό. Δύο χρόνια και κάτι μήνες μετά τις εκλογές, μόνο μουντζούρες από τις πυρκαγιές και κάτι γρατζουνίσματα από την «υπουργοποίηση» του κ. Ευάγγελου Αποστολάκη, υπάρχουν στην εικόνα του. Παρά τις «πολλές στραβές που έκατσαν στη βάρδιά του» (και ίσως λόγω της διαχείρισής των) η Νέα Δημοκρατία παραμένει στις δημοσκοπήσεις πρώτο κόμμα με διαφορά άνω των 10 ποσοστιαίων μονάδων· στο δε ερώτημα περί καταλληλότητας του πρωθυπουργού, πρώτος είναι ο κ. Μητσοτάκης με δεύτερο τον «κανένα από τους δύο».

Η επιτυχία αυτή, βεβαίως, είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς. Δεν εννοούμε τη Ν.Δ., στελέχη της οποίας προσπαθούν (με ψιθύρους προς το παρόν) να αμαυρώσουν την προσπάθεια. Αναφερόμαστε στην αντιπολίτευση, που κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την κυριαρχία Μητσοτάκη. Υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου τρεις λαλούν υπέρ των εμβολίων κι ένας (τουλάχιστον) χορεύει αντιεμβολιαστικώς· είναι το ΚΙΝΑΛ, που νομίζει ότι

Το δράμα του Τσίπρα

Προσπαθεί ο άνθρωπος να σηκώσει κεφάλι και τα κτυπήματα δεν του έρχονται από τους πολιτικούς αντιπάλους του, αλλά από τους συντρόφους του. Είπε αυτά που είπε, όπως τα είπε, στη Θεσσαλονίκη και ξέσπασε άγριος καυγάς μεταξύ Κούλογλου και Πολάκη για το αν ήταν θρίαμβος ή ισοπαλία. Και στον καυγά ενεπλάκησαν και άλλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Εννοείται πως η ομιλία και η συνέντευξη του Α. Τσίπρα καλύφθηκαν επικοινωνιακά από τις βαριές κουβέντες που αντάλλαξαν και εξακολουθούν να ανταλλάσσουν οι Κούλογλου, Πολάκης και οι παρατρεχάμενοι. Φυσικά δεν μιλούμε πλέον ούτε καν για ισοπαλία, αλλά για μια εύκολη και απροσδόκητη ήττα του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Άνευ λόγου και αιτίας, αντί να φύγουν μπροστά έκαναν για μια ακόμα φορά βήματα πίσω.

Είναι γεγονός πως ο Α. Τσίπρας παίζει

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Eχουν πιάσει ταβάνι!

Είναι βέβαιο ότι στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δημιουργούνται αυτομάτως συνειρμοί όταν βλέπουν τον Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη και στο βήμα της ΔΕΘ.  Συνειρμοί που έχουν να κάνουν με το  παραμυθένιο πρόγραμμα του 2014, με λεονταρισμούς που αποδείχτηκαν γατίσιοι, ακόμη και με τα εγκαίνια του Μετρό σε …μουσαμάδες!

---

---

 

Κάπως έτσι λοιπόν, ελάχιστοι έδωσαν βάση σε όσα είπε ή έκανε, αφού στερείται πλέον αξιοπιστίας σε κοινωνικά στρώματα πέραν εκείνων των κομματικών στεγανών. Όσοι ακούνε πια τον Αλέξη Τσίπρα, ότι και να λέει, κρατάνε μικρό καλάθι.

Όσα εξήγγειλε στη ΔΕΘ είναι ολοφάνερο ότι δεν είναι καν κοστολογημένα ή έστω δεν έχουν καν λογικό υπόβαθρο συζήτησης. Πώς στα κομμάτια υπόσχεσαι ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια, προσλήψεις παντού και ταυτοχρόνως φορολογικές ελαφρύνσεις; Και γιατί υπόσχεσαι μόνο 800 ευρώ βασικό μισθό, όταν

Τι επιφυλάσσει το μέλλον στον Ερντογάν;

Η αλαζονεία του Ερντογάν κορυφώνεται, όσο πλησιάζουμε στο χρόνο διεξαγωγής των εκλογών στην Τουρκία

Έχει υπερβεί κάθε όριο αλαζονείας ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν: Ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους- και μάλιστα εν πτήσει προς την Νέα Υόρκη- συνάντηση με τον Ελληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ-χωρίς να έχει κανονιστεί οτιδήποτε, διά της διπλωματικής οδού. 

Την ίδια ώρα , ο Τούρκος Πρόεδρος έχει βάλει λυτούς και δεμένους για να συναντήσει τον Τζο Μπάιντεν, αλλά μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές- ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν είχε εκδηλώσει το παραμικρό ενδιαφέρον για διμερή συνάντηση με τον Ερντογάν. Η  μόνη επαφή του Τούρκου Προέδρου με την κυβέρνηση Μπάιντεν θα είναι η συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου με τον Αμερικανό ομόλογό του, Αντονι Μπλίνκεν. Άλλωστε ,ο Μπάιντεν είχε στείλει επιστολή σε όλους τους ξένους ηγέτες, εξηγώντας ότι λόγω της πανδημίας, καλύτερα να απέφευγαν να πάνε στη Νέα Υόρκη ,αλλά να απευθυνθούν με βιντεοσκοπημένο μήνυμα στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Ο Αμερικανός Πρόεδρος επρόκειτο μάλιστα  να πάει στη Νέα Υόρκη για να εκφωνήσει την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ,αλλά στη συνέχεια  θα

Ευκλείδη δωσ' τα όλα

 

Όλοι δίνουν, όμως ο Αλέξης τους ξεπέρασε όλους. Σάμπως δικά του είναι; Σάμπως θα κυβερνήσει; Σάμπως στο τέλος της «ημέρας» θα τα δώσει; Όλα είναι πιθανά σ αυτή την κινούμενη άμμο με την γεωγραφική ονομασία Hellas και με υπότιτλο «να κλαις και να γελάς»

Στην υποθετική περίπτωση που θα αναλάβει τα ηνία αυτού του έρμου τόπου, τρία τα ενδεχόμενα, τρία τα σενάρια: το πρώτο να τα δώσει και να μας φεσώσει. Το δεύτερο να μη τα δώσει και σε αλλεπάλληλες κυβιστήσεις τον εαυτό του να αναγκάσει και οι «πελάτες» να τον μουτζώνουν. Και το τρίτο να δώσει λίγα, να μας φεσώσει περισσότερο από αυτά τα λίγα και όλοι να λένε «καλύτερα να μου κόβανε το χέρι»

Πάμε παρακάτω. Οι κυβερνήτες και γενικά όλοι σχεδόν οι πολιτικοί επιθυμούν και επαγγέλλονται «ευημερία και ευτυχία του λαού». Μ αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν περισσότερους ψήφους και μεγαλύτερα ποσοστά. Ευημερία και ευτυχία σημαίνει περισσότερα λεφτά και μεγαλύτερη κατανάλωση. Για να συμβεί αυτό, χωρίς μεγάλα φέσια και δανεικά αγύριστα, μία η λύση ανεξαρτήτως καθεστώτος και ιδεολογικών. Δηλαδή παραγωγή, δηλαδή ανάπτυξη, δηλαδή εξαγωγές και δηλαδή ισορροπία στο ισοζύγιο πληρωμών
Το Hellas πάσχει και από παραγωγή, και από εξαγωγές και από

Μαχαίρια στον ΣΥΡΙΖΑ!

Χθες αναρωτιόμασταν με ποιο τρόπο ο Τσίπρας δεν θα γίνει «μνημείο το εαυτού του», μια φράση των λογογράφων του που για λόγους κύρους την απέδωσε στον Μπρεχτ. Ήταν μια σιβυλλική απάντηση στην ερώτηση τι θα κάνει εάν χάσει τις εκλογές, δεδομένου ότι κατά τη μεταπολίτευση όλοι οι πρωθυπουργοί, πλην Αντρέα, όταν έχασαν παρέδωσαν τους αρχηγικούς τους θώκους.

Λέγαμε ότι το θέμα ενυπάρχει ως ανήσυχη ψιθυριστή απορία στα υψηλά κλιμάκια του κόμματος, αλλά ήρθε με καθόλου ψιθυριστό τρόπο στην επιφάνεια. Άρκεσε ένα άρθρο του ευρωβουλευτή του κόμματος Στέλιου Κούλογλου στην ιστοσελίδα του tvxs για να «ανάψουν τα αίματα» του αψιού Πολάκη.

Ο ευρωβουλευτής συμπέρανε ότι στην άτυπη διαμάχη της ΔΕΘ μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα υπήρξε «ισοπαλία μετά από έναν ανιαρό αγώνα». Και ου μόνον, αλλά έβαλε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, αμφιβάλλοντας για το